Początków parafii św. Rocha należy szukać jeszcze w czasach I Rzeczpospolitej, kiedy to w 1750 roku na wzgórzu, na którym obecnie wznosi się kościół, hetman Jan Klemens Branicki ufundował kaplicę pod tym wezwaniem.
Idea zbudowania kościoła na wzgórzu Św. Rocha narodziła się w połowie XIX wieku, wraz z rozwojem demograficznym miasta. Budowę jednak blokowały władze carskie, konsekwentnie realizując obraną przez siebie politykę względem Kościoła Katolickiego na ziemiach polskich.
Wraz z wybuchem I wojny światowej i pojawieniem się realnej perspektywy odzyskania niepodległości przez Polskę, białostoccy katolicy uaktywnili się i rozpoczęli przygotowania do budowy drugiego kościoła w mieście, przede wszystkim poprzez zbieranie datków pieniężnych niezbędnych do realizacji celu, jakim było wzniesienie nowej świątyni.
Za początek parafii Św. Rocha przyjmuje się dzień 20 V 1925 roku, kiedy to biskup wileński Jerzy Matulewicz eryguje parafię, a jej pierwszym proboszczem zostaje mianowany wcześniej ks. Adam Abramowicz.
Wraz z przybyciem do Białegostoku ks. Abramowicza prace nad budową nowego kościoła nabierają tempa. W 1926 r. dokonano rozbiórki starej kaplicy cmentarnej i wzniesiono nową, mającą służyć mieszkańcom do czasu zakończenia budowy. Rozpisany konkurs na projekt świątyni ostatecznie wygrał profesor Politechniki Warszawskiej, Oskar Sosnowski.
W koncepcji autora projektu kościół łączył ideę Matki Boskiej jako ,,Gwiazdy Zarannej’’, z nowatorskimi formami architektonicznymi. Warto podkreślić, iż miał być jednocześnie wotum wdzięczności Bogu za odzyskanie niepodległości przez Polskę.
Do prac budowlanych przystąpiono w 1927 roku. Mimo olbrzymiego wysiłku księdza proboszcza i mieszkańców Białegostoku, budowy nie udało się ukończyć przed pierwszym września 1939 roku. Aby uchronić kościół przed popularną wówczas praktyką sowiecką zajmowania budynków sakralnych na cele świeckie, ks. Abramowicz w 1940 roku przeniósł do świątyni nabożeństwa parafialne.
Prace wykończeniowe przy kościele trwały przez cały okres okupacji. Za oficjalną datę oddania świątyni w swej pełnej okazałości przyjmuje się dzień 18 sierpnia 1946 roku, kiedy to uroczystej konsekracji dokonał arcybiskup Romuald Jałbrzykowski.